26May
Yolun Aydın Olsun
Yazan:BKILIÇ|Ah ulan ah yüreği elinde kardeşim
Gülümseyerek gurur duyduğum bir olay var. Benden bir yaş küçük kardeşim liseyi benden önce bitirdi, üniversiteye benden önce girdi, üniversiteyi bende önce bitirdi, mesleğe benden önce atıldı ve şimdi de benden önce askere gidiyor… Bir sonrakini tahmin etmek zor değil, benden önce evlenecek..:)
Kendi aramızda “moruk”tur hitabımız, kardeş saydığımız dostlarımızla birlikte.. Geçen gün aradı morukum, “Aydın’a jandarma olarak gidiyorum” dedi.. Kesin komando diyordum aslında, o boyla postla.. Ne çabuk büyüdük dedim, askere gitmeye başladı çevremdekiler.. Hele bir de bisiklet kavgası yaptığımız kardeşim... Kışın sobanın yanına sokulur, mahalledeki arkadaşımızın gülünç durumlarını birbirimize anlatıp anneme çaktırmadan gülerdik kıs kıs. Şimdi okuyanlar annemi sert biri zannedecek.Ondan korktuğumuz için değil, hani aramızda konuşuyoruz ya, özel yani, kimse bilmemeli.:) Yaz tatillerinde köye giderdik, üç ay dedenin nenenin yanında kalırdık. Üç ay annemizi babamızı deli gibi özledikten sonra, bir gün öğlenden sonra biz toprakla oynarken, yerde yol, ev, araba yaparken annemle babam çıkar gelirlerdi, elimiz yüzümüz toz toprak koşardık yanlarına… İbrahim Sadri şiirlerindeki gibi yaşadık, hiç birini de unutmadık o anların. En küçük kardeşimize anlatıyoruz, en güzel masalı dinler gibi gözlerimizin içine baka baka “biraz daha anlatın” diyor, o kadar güzel yani… Bu ayın 28’inde gidiyor morukum, gitmeden önce Konya yol üstü, ağırlayacağım…
Gel de şimdi bu kardeşten ayrıl. Ama bir an önce kendi yuvalarımızı kurduktan sonra beraber tatile çıkmaya, Yunus’un evine çaya gitmeye, ya da birbirimizi akşam çayına, yemeğine davet etmeye yaklaşmak için gitmek gerek, hem sen hem ben… Yüreği elinde çocuk, gittiğin yer Aydın, yolun da aydın olsun, geldiğinde de gözümüz aydın olsun…
